Birçok kadın da aynı yanılgıya düşüyordur herhalde. Sonra bir de "Ben kıyafete çok para vermiyorum ki!" diyoruz kendi kendimize. Kim demişti hatırlamıyorum ama altına imzamı atarım şu sözlerin:
"Ucuz mal alacak kadar zengin değilim."
Evet aynen öyle. Üstünde 20 TL etiketini görünce "Aaa ne ucuzmuş hem de güzel" diyerek aldığım kazak (fiyatı uygun olunca insanın gözüne daha güzel görünüyor sanırım), eve gelip de iki yıkamada dağılınca anlıyorum zarar ettiğimi ama ne fayda! Ondan sonra bu alıp da iki kere giydiğim şey katılıyor evde giyilecekler kervanına. Dışarı çıkarken de yine aynı terane: "Giyecek hiçbir şeyim yok!".
Ve sonunda "Aman ne olacak 10 TL-20 TL nasıl olsa" diyerek aldığım bir paçavra serveti yatıyor dolabımda. Ha arada istisnalara çıkmıyor değil tabi; bazen çok ucuza aldığım bir ürün de çok iyi çıkabiliyor ama o da 20 de 1 dir herhalde.
Oysa Levis' ten aldığım 7 yılını doldurmuş sweetim taş gibi duruyor askısında, 10 yıllık Cat' lerim hala sapasağlam, Colins'ten aldığım siyah kazak 5 yıldır hala simsiyah...
Üreticiler biz kadınları nasıl kandıracağını çok iyi biliyor anlayacağınız.
Neyse bu sefer kendime söz verdim, bu huyumdan kurtulacağım.
Hem sinirlerime hem de keseme yazık. Size de tavsiye ederim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder