Baştan söyleyeyim, evet blogumda uyku eğitiminin zararlarına dair bir yazı yayınlamıştım. Hala da bu yazının arkasındayım. Kesinlikle oğluma, bilmem kaç dakika ağlatarak ve zorlayarak bir uyku eğitimi programı uygulamadım.
Gelelim bizim bunu nasıl başardığımıza… Ben oğlumu 13,5 aylık olana kadar ayağımda sallayarak uyuttum. Aslında bana kalsa böyle de devam ederdi uzun süre sanırım ama... İkinci kez hamile kalınca hem karnıma atacağı tekmelerden korktuğum hem de karnım büyüdükçe sallamanın çok zor olacağını düşündüğüm için, kendi kendine uyutmanın yollarını düşünmeye başladım. Ayrıca oğlum da ayakta sallanırken boyu uzadığı için, eskisi kadar rahat değildi ve uykuya dalması kolay olmuyordu.
Bir gün instagramda bu sorunu nasıl çözeceğimi sordum ve -çok sağolsun- bir annenin bana söylediklerini uygulamaya karar verdim. Öncelikle bu yöntemi ilk olarak öğlen uyguladım çünkü akşam oğlum hem daha huysuz oluyor hem de karanlıkta tedirgin olup oğlum için daha zor bir başlangıç olabileceğini hissettim.
Uyku saati geldiğinde Batu’yu odasına kendi yatağına yatırdım ve karşı kanepeye beni göreceği yere oturup en sevdiği ninniyi söylemeye başladım. Yatağına koyduğum andan itibaren kesinlikle göz göze gelmedim. Eğer ısrarla mızıldanır, yatağın yanına gelirse yanına gidip yine yüzüne bakmadan saçlarını okşadım ve tekrar yatırdım. Yine yerime geçerek ninni söylemeye devam ettim. Uykuya dalacak gibi olduğunda odadan çıktım. Eğer ağlamaya başlarsa hemen geri dönüp ninniye devam ettim ama hafif mızıldanmalara kulak asmadım. İlk günü ağlamadan mızıldanmlarla atlattık ama gece uyumadan odadan çıkamadım çünkü hemen ağlamaya başladı, sanırım karanlıktan korktu (gece lambasına rağmen). 1 hafta boyunca gündüzleri hemen uykuya dalan oğlum geceleri yaklaşık bir saat beni odada bekletti. Ağlamıyorsa ninni söylemedim sessizce oturup kitap okudum.
Ve yaklaşık 10 günün sonunda Batu uykusu gelmemiş olsa bile yatağına yatırınca öylece yatıp uykusunun gelmesini beklemeye başladı. Hala zaman zaman geceleri yatağına yatırınca kesinlikle yatmak istemeyip ağlamaya başlıyor. Böyle yaptığı zamanlarda onu yatak odasına yanıma getirip ışığı yakmadan sakin bir şeylerle oyalayıp uykusu iyice gelince yatağına tekrar yatırıyorum. Böylece hem onu zorlamamış hem de kuralları çiğnememiş oluyoruz.
Umarım sizin de işinize yarar. Herkesin bebeğine huzurlu ve deliksiz uykular dilerim… (=
Çünkü bana göre anneliğin en zor yanı uykusuz geceler… (=
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder